Het boek

Het boek gaat over deze zoektocht naar geluk. Ik wist niet precies wat geluk betekende voor mij, maar ik had het gevoel dat ik het zou ‘weten’, zodra ik het gevonden had. Ik zocht het in een pelgrimstocht, een community, in de paardenwereld, en retreatcentra, maar nergens vond ik het. Steeds raakte ik teleurgesteld in de plekken waar ik was. Het meest thuis voelde ik me in Galicië, dus daar kwam ik na veel omzwervingen weer terug. Het duurde echter nog lang voordat ik een éigen plek vond, en toen ik deze had, sloeg ook daar weer het gevoel van ‘ongemak’ toe. De covid-crisis brak uit, en het was opnieuw een uitdaging om in deze tijden bij mezelf te blijven; Ik ben er veel mensen door kwijtgeraakt. Wie ik echter níet ben kwijtgeraakt is mezelf. En als iemand me nu vraagt wat geluk is, dan durf ik met volle overtuiging te zeggen, dat het trouw zijn aan jezelf betekent. Niets is krachtiger dan dat, en ik hoop dat mijn verhaal, anderen kan inspireren, om ook hun eigen, unieke pad te bewandelen.

‘Is dit het nou? Ben ik écht gelukkig?’ De vragen zoemen door mijn hoofd, maar onverstoorbaar houd ik mijn ogen op de weg gericht. Mijn vingers klemmen het stuur wat harder vast, want ik wíl de vragen niet horen, ik kán ze niet horen. Ik heb paarden, een kinderdroom die ik vervuld heb, ik heb werk, een dak boven mijn hoofd en te eten. Wat wil ik nog meer dan? Ik trap het gaspedaal verder in, om de stem het zwijgen op te leggen. Hoezo zou ik niet gelukkig zijn? Onzin! Ik rijd het terrein van het psychiatrische ziekenhuis op, om te beginnen aan mijn late dienst. Het portier sla ik harder dicht dan nodig is. ‘Natúúrlijk ben ik gelukkig’, herhaal ik nog eens, als ik de deur van de afdeling opendoe.